Η παραμυθένια πολιτεία

Μια φορά κι ένα καιρό σε μια μακρινή χώρα , την Καλλικατζαρόχωρα ζούσαν ευτυχισμένοι οι καλλικάτζαροι, ο βασιλιάς και η βασίλισσά τους.
Η βασίλισσα μόλις είχε γεννήσει ένα καλλικατζαράκι. Περίμενε ανυπόμονα να έρθουν οι νονές νεράιδες , να του χαρίσουν όλα τα προτερήματα της οικουμένης. Σε μια ειδική τελετή, μαζεύτηκαν όλες οι νεράιδες και μια-μια στη σειρά έδιναν τις ευχές τους. Η κακιά η μάγισσα φυσικά και δεν προσκαλέστηκε.Φρόντισε όμως να κρυφτεί κάτω απ'τη κουβέρτα του μωρού με τη μορφή κατσαρίδας. Περίμενε να ακούσει την καλύτερη ευχή, που συνήθως ήταν και η τελευταία για να τους κάνει χαλάστρα.
Ευχόντουσαν οι νεράιδες : θα είσαι ο πιο άσχημος πρίγκηπας που γεννήθηκε ποτέ...θα είσαι ο πιο μαυριδερός...θα έχεις τη μεγαλύτερη μύτη...θα είσαι ο πιο έξυπνος καλλικάτζαρος της οικουμένης...
Στο τέλος πλησίασε και η αρχινεράιδα και έδωσε την καλύτερη ευχή που μπορούσε να υπάρξει: θα ζήσεις αιώνια...και τότε πετάγεται η κατσαρίδα, μεταμορφώνεται στη κακιά μάγισσα και λέει : όμως θα πρέπει κάθε νύχτα να κοιμάσαι σε διαφορετική τρύπα της γης αφότου ενηλικιωθείς....
Για πότε κύλησαν τα ευτυχισμένα χρόνια για την Καλλικατζαρόχωρα ...κανείς δεν το πήρε χαμπάρι.Φόρεσαν όλοι κατακόκκινα ρούχα και κράταγαν κόκκινα μαντήλια για να αποχαιρετήσουν τον αγαπημένο τους πρίγκηπα.
Ο πρίγκηπας βρέθηκε μπρος σ'ένα σταυροδρόμι , έπρεπε να επιλέξει ανάμεσα στην Ευρώπη, την Ασία, την Αμερική και την Αυστραλία. Έκλεισε τα μάτια, τέντωσε το δείκτη, έφερε μια γύρα , όταν άνοιξε τα μάτια του ,ο μαυριδερός δείκτης του ήταν στραμμένος προς την Ευρώπη. Ας είναι είπε !
Απο τι Αμστερντάμια, Παρίσια, Βιέννες,Βρυξέλλες, Λουξεμβούργα....πέρασε...όμως παντού δεν έμενε παραπάνω από ένα μήνα,τελειώναν γρήγορα οι τρύπες και δεν είχε που να κοιμηθεί. Ώσπου μια μέρα εμφανίστηκε η καλή του νεράιδα (εκείνη που του είχε ευχηθεί αιώνια ζωή) με τη μορφή ενός φαλακρού , ξεδοντιάρη γεροντάκου και του είπε:έχω ακούσει για μια μυθική πόλη όπου υπάρχουν άπειρες τρύπες, δεν τελειώνουν ποτέ, κλείνει η μια, ανοίγει άλλη.....Μας το μετέφεραν από πάππου προς πάππου , αυτό το μυστικό. Δεν ξέρω αν όντως είναι αλήθεια ή μύθος αλλά δεν έχεις τίποτα να χάσεις. Τη λένε Αθ.....!
Έτσι λοιπόν το καλλικατζαράκι μας ,ο Τρυπένιος ,δρόμο αφήνει δρόμο παίρνει και επιτέλους βρίσκει τη παραμυθένια πολιτεία !
Στα δεξιά του βλέπει συνωστισμό, πλησιάζει , διακρίνει δύο τρύπες μέσα στη γη, μπροστά από μια νεόδμητη πολυκατοικία και δίπλα ένα ασθενοφόρο. Παραδίπλα μια κυρία μαυροφορεμένη , ξαπλωμένη στο χώμα να βογγάει διότι λέει είχε σκοντάψει μέσα στη πρώτη τρύπα. Ωραία σκέφτεται ο Τρυπένιος εξασφάλισα τρύπα για απόψε ! Τέλειωσε το διήμερο και έπρεπε να πάει προς αναζήτηση άλλης στέγης. Προχωράει δύο τετράγωνα παρακάτω και νάσου μεγάλες τρύπες, χώνεται στη πρώτη και παίρνει έναν υπνάκο. Ώσπου ξυπνάει από φωνές :Μα τι γίνεται εδώ , πως θα περάσουν τώρα οι μαθητές να μπούνε στο φροντιστήριο, θα πηδήξουν τις λακούβες ? Βοηθήστε με κύριε , τουλάχιστον να σκεπάσω τη λακούβα μπρος στην είσοδο !
-Ποιος ξεκίνησε τα έργα η ΕΥΔΑΠ ?
-Όχι η ΔΕΗ .
- Μα πως, αφού εδώ τρέχει ρολόι του νερού !
-Να ,ξεκίνησε η ΔΕΗ να επισκευάσει κάτι καλώδια και κάνανε ζημιά στο ρολόι της ΕΥΔΑΠ.
Μόλις απομακρύνθηκαν οι φωνές και μπήκαν οι μαθητές στην τάξη, έφυγε προς αναζήτηση πιο ήσυχης τρύπας, δεν τα μπορούσε με τίποτα τα παιδιά !
Δεν πίστευε στα μάτια του .Μια τεράστια λεωφόρο γεμάτη τρύπες ! Χώθηκε στη μεγαλύτερη και περίμενε ν'ακούσει ομιλίες για να μάθει περί τίνος πρόκειται : Αμάν μ'αυτό το γκάζι, μέχρι να τοποθετήσουν τους σωλήνες του αερίου θα καλοκαιριάσουμε !
- Θα καλοκαιριάσουμε......Δεν τα λες καλά! Μέχρι να τοποθετήσουν τους σωλήνες αερίου σ'όλη την Αθήνα , θέλεις να πεις θα τα χιλιάσουμε !
Έτριβε τα χέρια το καλλικατζαράκι , επιτέλους είχε βρει την πόλη των ονείρων του!