Οι παραμυθένιες πολιτείες

Δυο φορές κι δυο καιρούς σε δυο κοντινές χώρες, τις Καλλικατζαρόχωρες ζούσε δυστυχισμένος ο καλλικάτζαρος, οι βασιλιάδες και οι βασίλισσές του.
Οι βασίλισσες μόλις είχαν γεννήσει δύο καλλικατζαράκια. Περίμεναν υπομονετικά να έρθει η νονά νεράιδα, να τους χαρίσει όλο το υστέρημα των οικουμένων. Σε δύο κοινές τελετές, μαζεύτηκε όλη η νεράιδα και δυο-δυο στις σειρές έδινε την ευχή της. Οι καλές οι μάγισσες αφύσικα και δεν προσκαλέστηκαν. Φρόντισαν όμως να κρυφτούν κάτω απ' τις κουβέρτες των μωρών με τις μορφές κατσαρίδων. Περίμεναν να ακούσουν τις χειρότερες ευχές, που συνήθως ήταν και η πρώτες για να του κάνουν χαλάστρες.
Ευχόταν η νεράιδα: θα είστε οι πιο όμορφοι πρίγκηπες που γεννήθηκαν ποτέ...θα είστε οι πιο ασπρουδεροί... θα έχετε τις μικρότερες μύτες... θα είστε οι πιο χαζοί καλλικάτζαροι των οικουμένων...
Στις αρχές απομακρύνθηκαν και οι εσχατονεράιδες και έδωσαν τις χειρότερες ευχές που μπορούσαν να υπάρξουν: θα ζήσετε στιγμιαία... και τότε πετάγονται οι κατσαρίδες, μεταμορφώνονται στις καλές μάγισσες και λένε: όμως θα πρέπει κάθε νύχτα να κοιμάστε στις ίδιες τρύπες των γαιών αφότου ενηλικιωθείτε....
Για πότε κύλησε ο δυστυχισμένος χρόνος για τις Καλλικατζαρόχωρες ...όλοι τα πήραν χαμπάρια. Κανείς δεν φόρεσε καταπράσινο ρούχο και δεν κράταγε πράσινο μαντήλι για να αποχαιρετήσει τους μισητούς τους πρίγκηπες.
Οι πρίγκηπες βρέθηκαν μπροστα σε δύο σταυροδρόμια, έπρεπε να επιλέξουν ανάμεσα στις Ευρώπες, τις Ασίες, τις Αμερικές και τις Αυστραλίες. Έκλεισαν το μάτι, τέντωσαν τους δείκτες, έφεραν δυο γύρες, όταν άνοιξαν το μάτι τους, οι ασπρουδεροί δείκτες τους ήταν στραμμένοι προς τις Ευρώπες. Ας είναι είπαν!
Απο τι Αμστερντάμ, Παρίσι, Βιέννη, Βρυξέλλη, Λουξεμβούργο.... πέρασαν... όμως παντού δεν έμεναν παραπάνω από δυο μήνες, τελειώνε γρήγορα η τρύπα και δεν είχαν που να κοιμηθούν. Ώσπου δυο μέρες εμφανίστηκαν οι κακές τους νεράιδες (εκείνες που τους είχαν ευχηθεί στιγμιαίες ζωές) με τις μορφές δυο μαλλιαρών, με υπέροχες οδοντοστοιχίες νεαρών και τους είπαν: έχουμε ακούσει για δυο πραγματικές πόλεις όπου υπάρχει ουδεμιά τρύπα, δεν τελειώνει ποτέ, κλείνουν οι δύο, ανοίγουν άλλες.....Μου τα μετέφερε από παππούδων προς παππούδων, αυτά τα μυστικά. Δεν ξέρουμε αν όντως είναι αλήθειες ή μύθοι αλλά έχετε να τα χάσετε όλα. Τις λέει Αθ.....!
Έτσι λοιπόν τα καλλικατζαράκια μου, οι Τρυπένιοι, δρόμους αφήνουν δρόμους παίρνουν και επιτέλους βρίσκουν τις πραγματικές πολιτείες!
Στο αριστερό τους βλέπουν συνωστισμούς, πλησιάζουν, διακρίνουν μία τρύπα μέσα στις γαίες, μπροστά από δύο παμπάλαιες πολυκατοικίες και δίπλα δύο ασθενοφόρα. Παραδίπλα δύο κυρίες ασπροφορεμένες, όρθιες στα χώματα να βογγάνε διότι λένε είχαν σκοντάψει μέσα στις πρώτες τρύπες. Ωραία σκέφτονται ο Τρυπένιοι εξασφαλίσαμε τρύπες για απόψε! Τέλειωσαν τα πολυήμερα και έπρεπε να πάνε προς αναζητήσεις άλλων στεγών. Προχωράνε ένα τετράγωνο παρακάτω και νάσας μικρή τρύπα, χώνονται στις πρώτες και παίρνουν δύο υπνάκους. Ώσπου ξυπνάνε από φωνή: Μα ποια γίνονται εδώ, πως θα περάσει τώρα ο μαθητής να μπει στα φροντιστήρια, θα πηδήξει τη λακούβα; Βοηθήσε μας κύριοι, τουλάχιστον να σκεπάσουμε τις λακούβες μπρος στις εισόδους!
-Ποιοι ξεκίνησαν το έργο οι ΕΥΔΑΠ ?
-Όχι οι ΔΕΗ .
- Μα πως, αφού εδώ τρέχουν ρολόγια των νερών!
-Να ,ξεκίνησαν οι ΔΕΗ να επισκευάσουν κάτι καλώδιο και έκανε ζημιές στα ρολόγια των ΕΥΔΑΠ.
Μόλις απομακρύνθηκε η φωνή και μπήκε ο μαθητής στις τάξεις, έφυγαν προς αναζητήσεις πιο ανήσυχων τρυπών, το μπορούσαν με όλα το παιδί!
Δεν πίστευαν στο μάτι τους. Δυο στενές λεωφόροι άδειες τρύπα! Χώθηκαν στις μικρότερες και περίμεναν ν'ακούσουν ομιλία για να μάθουν περί ποίων πρόκειται: Αμάν μ'αυτά τα γκάζια, μέχρι να τοποθετήσει το σωλήνα των αερίων θα καλοκαιριάσω!
- Θα καλοκαιριάσω...... Δεν το λετε καλά! Μέχρι να τοποθετήσει το σωλήνα αερίων σ'όλες τις Αθήνες, θέλετε να πείτε θα το χιλιάσω!
Έτριβαν το χέρι τα καλλικατζαράκια, επιτέλους είχαν βρει τις πόλεις του ονείρου τους!

Σημειώσεις: Στα κείμενα των μεγάλων μαρικών έγινε η εξής αλλαγή
- Οι ενικοί έγιναν πληθυντικοί και τα αντίστροφα
- Τα αόριστα άρθρα "ένας, μία, ένα" έγιναν "δύο"
- Οι συντάξεις "κανείς δεν..." και "τίποτα δεν..." έγιναν "όλοι/όλα..." και τα αντίστροφα

_______________
Παρέμβαση από Ροδιά: όλα τα επίθετα και τα επιρρήματα γίναν αντίστοφα, π.χ. "μακρινός" ~ "κοντινός", "ανυπόμονα" ~ "υπομονετικά", κλπ κλπ