Πριν απο μία με δύο χιλιετίες οι Απάτσι δεν είχαν ανακαλύψει ακόμα την φωτιά. Έρχεται μια μεγάλη μέρα όμως που ο ινδιάνος "Διαδικτυακό τσουτσούνι" ρίχνει καταλάθος μια πέτρα πάνω σε μια άλλη, πετάγεται μια σπίθα αρπάζοντας φωτιά το στοιβαγμένο άχυρο που υπήρχε δίπλα. Παρατηρώντας την φωτιά στην αρχή ένιωσε ενστικτωδώς τον ίδιο ζωώδες φόβο όπως όταν πέφτει ένας κεραυνός μια σκοτεινή βροχερή νύχτα. Δεν αντίδρασε άμεσα, απλά παρακολουθούσε την συμπεριφορά της. Παραξενεμένος είδε πως το κρέας απο ένα ελάφι που έγδαρε νωρίτερα, το οποίο ήταν δίπλα στην φωτιά άλλαζε σιγά σιγά, χρωματιζόταν πιο σκούρο. Όταν η φωτιά σίγασε έπιασε το μαυρισμένο μπούτι του ελαφιού, το δάγκωσε δοκιμάζοντας μια εντελώς πρωτόγνωρη αίσθηση, πολύ πιο γευστική απο το ωμό κρέας. Έτρεξε αμέσως στην φυλή να δείξει την ανακάλυψή του στους σοφούς γέροντες.
Οι σοφοί γέροντες αριθμούντουσαν γύρω στους δέκα. Οι κυριότεροι ήταν ο "Ελεύθερος ίππος" , ο "ΜαρEGA" και ο "Ένα μυρμήγκι" γνωστός ως και "ΑΝΤ1". Αυτοί οι σοφοί γέροντες λοιπόν, ήταν περίπου οι αρχηγοί της φυλής, οι γνώμες τους μετρούσαν παραπάνω απο όσο ενός νέου κυνηγού, επηρεάζαν τους υπόλοιπους με καθοριστικό τρόπο. Είναι γνωστό άλλωστε σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης πως οι γεροντότεροι που κουβαλάνε περισσότερες εμπειρίες απο τους νέους έχουνε πάντα δίκιο. Ενθουσιασμένος ο "Διαδικτυακός τσουτσούνης" περιέγραψε την φωτιά που είδε πριν στα άχυρα, τον τρόπο που δημιουργήθηκε και τα αποτελέσματά της στο κρέας δίνοντας τους να δοκιμάσουν απο το ψημένο πλέον κρέας.
Οι γέροντες όμως μέσα στην απέραντη σοφία τους κουβαλούσαν και πολλά στερεότυπα και συντηρητισμούς. Ενθουσιάστηκαν μεν απο την μοναδική γεύση του ψημένου ελαφιού, αλλά φοβήθηκαν απο την δύναμη της φωτιάς βλέποντας το καμμένο άχυρο. Επίσης φοβήθηκαν ενστικτωδώς τις κοινωνικές επιπτώσεις στην φυλή τους, και πόσο μπορεί να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει η φυλή την εξουσία τους, γιατί εφόσον ο νέος, ο μικρός και άπειρος "Διαδικτυακός τσουτσούνης" ανακάλυψε κάτι που αυτοί δεν ξέρουν τότε αυτός είναι πιο σοφός απο τους ίδιους. Αν οι νέοι έχουνε ισότιμη γνώμη με τους μεγαλύτερους τότε πάει θα καταστρεφόταν η φυλή. Ακόμα εάν έπαυαν να είναι αρχηγοί δεν θα μπορούσαν να απολάυσουν μόνο αυτοί την "πίπα της Ειρήνης" όταν συνάπταν συμφωνία με κάποια γειτονική φυλή, θα είχαν δικαίωμα και άλλοι απο την φυλή να την απολαύσουν, αυτό όμως ήταν ανεπίτρεπτο. Αυτή η πίπα για να έχει μείνει μέχρι τις μέρες μας φανταστείτε πόσο καλή ήταν.
Συνεδρίασαν λοιπόν για να συζητήσουν για αυτή την ανακάλυψη αυτού του νέου. Ο "Ένα μυρμήγκι" μονοπώλησε όλη την συζήτηση αυτού του συμβουλίου, όπως πάντα άλλωστε, ήξερε να πείθει τους υπόλοιπους, και συμφωνόντας οι γέροντες μεταξύ τους αποφάσισαν πως αυτό το πράγμα, η φωτιά, δεν ήταν καλό για την φυλή. Ανακοινώνοντας την απόφασή τους στην φυλή οι περισσότεροι την αντιμετώπισαν με πλήρη αδιαφορία, όπως πάντα ο λαός δεν ενδιαφέρεται και πολύ για τα κοινά, αρκεί να βγάζει τα προς τα ζειν. Ο "Διαδικτυακός τσουτσούνης" όμως έμεινε άφωνος.
Φυσικά δεν έκατσε άπραγος παρά την ενδεχόμενη τιμωρία, αρνήθηκε να απορρίψει έτσι την φωτιά, το ήξερε πως παρέχει πολλές δυνατότητες για το μέλλον, για την περαιτέρω ανάπτυξη της φυλής. Την επόμενη μέρα βγήκε και σκότωσε 2 μεγάλα ελάφια, ξαναάναψε φωτιά χτυπώντας τις πέτρες μεταξύ τους έψησε το κρέας και πήγε και το έδωσε σε ανθρώπους της φυλής του. Όσοι δοκίμασαν απο αυτό το νέο είδος κρέατος δεν θέλησαν να ξαναδοκιμάσουν απο το ωμό. Μόλις το έμαθαν οι σοφοί γέροντες καταδίκασαν σε εξορία τον "Διαδικτυακό τσουτσούνι" στις ανατολικές όχθες του ποταμού, προκειμένου να συμμορφωθεί. Πάλι δεν μίλησε κανένας απο την υπόλοιπη φυλή, δεν είχαν το θάρρος να αντιμιλήσουν στους συνετούς γέροντες, ακόμα και αν ξέρουν πως πιθανότατα είχαν άδικο.
Οι γέροντες ξεκίνησαν σε αυτό το διάστημα προπαγανδιστικό αγώνα εναντίον "Διαδικτυακού τσουτσουνιού",υποστηρίζοντας η φωτιά είναι αντιθειστική, πως σκοτώνει τα πνεύματα των νεκρών που αιωρούνται πάνω απο το δάσος, μέσα στο βουητό των εντόμων, ο μεγάλος Μάνιτου ο θεός τους δεν το θέλει. Αμαύρωναν το όνομα του χωρίς οποιαδήποτε ντροπή, συκοφαντούσαν την φωτιά με τον χειρότερο τρόπο.
Εγκαταστάθηκε λοιπόν στην όχθη του ποταμού τελειοποιώντας την τέχνη του στην φωτιά ο "Διαδικτυακός τσουτσούνης", μαθαίνοντας πως να την κρατάει ζωντανή για πολύ ώρα ψήνοντας καλύτερα το κρέας. Ένιωσε την επίσης την ζεστασιά της φλόγας το βράδυ που έκανε κρύο. Βρήκε τα σχήματα που κάνει ο καπνός και τρόπους για αυτοσχέδια σχήματα, με δυνατότητα για απομακρυσμένη επικοινωνία, με συνεχή εξάσκηση κατάφερε να ελέγχει ακριβώς τα επιθυμητά σχήματα του καπνού με ένα χαλί που κουνούσε απο πάνω της, φτιάχνοντας ένα δικό του οπτικό αλφάβητο.
Τα μέλη της φυλής άρχισαν να τον επισκέπτονται γοητευμένοι απο τα επιτεύγματά του, τους κερνούσε ζεστό ψημένο κρέας, τους έμαθε να επικοινωνούν μεταξύ τους με σήματα καπνού προχωρόντας έτσι τον πολιτισμό τους λίγο πιο μπροστά απο όσο τον ήθελαν οι σκοταδιστές γέροντες, κυβερνώντας οι νεότεροι πια και όχι οι γέροι. Τα μέλη της φυλής άρχισαν να παρατάνε την παραδοσιακή φυλή μετακομίζοντας μαζί με το "διαδικτυακό τσουτσούνι", μέχρι και η Ειρήνη με την πίπα της έφυγε. Παρόλες τις προσπάθειες των "σοφών", με εισαγωγικά πλέον, γερόντων να συκοφαντήσουν τον νέο για να μην χάσουν την άδικη και άχρηστη εξουσία τους τελικά το ανθρώπινο πνεύμα που αναζητάει εκ φύσεως τον πολιτισμό κατανόησε ποιο είναι το σωστό. Τελικά το "Ένα μυρμήγκι" ο "Ελεύθερος ίππος" και η "ΜαρEGA" έμειναν μόνοι τους στο παλιό χωριό, να ασκούνε την εξουσία τους στο δάπεδο, αμετανόητα εμπόδια μπροστά στην πρόοδο.
--------
Αφιερωμένο εξαιρετικά στα ΜΜΕ και στον αγώνα εναντίον του Ιντερνετ, έχε γεια γερασμένες κουφάλες τα ψωμιά σας τελειώνουν.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
19 σχόλια:
! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! :-))) καλοοοοο
"Σύντομα όταν έφτασε η ώρα του γυρισμού ..." τι λέει μετά;
Α κάτι θα ξέχασα μερικές φορές χάνω λίγο τον ειρμό. Κάτσε να το κάνω edit.
Οκ το έφτιαξα. thanks και για τα καλά σχόλια.
Απολαυστικός. Εύγε νέε μου.
Ωραίος, μου αρέσει κιόλας ότι γράφεις με χαρακτηριστικά διαφορετικό τρόπο από όλους εμάς τους υπόλοιπους. Μια παρατηρησούλα μόνο (είσαι και σε διαδραστικό μπλογκ, ας πρόσεχες). Υπάρχει μια μικρή αντίφαση ανάμεσα στην πλήρη άγνοια της φωτιάς από τη φυλή και στο ότι οι γέροντες καπνίζουν την πίπα της ειρήνης (που θέλει φωτιά για να ανάψει). Θα μπορούσες ίσως να το δώσεις λίγο διαφορετικά, ότι οι γέροντες ήξεραν για τη φωτιά, αλλά δε θέλανε να τη χρησιμοποιήσουν και την είχαν μόνο για τα τελετουργικά τους.
..εχμ.. υπάρχουν και άλλες πίπες κ. Αμμος...
Ασε που όλα τα περί Ειρήνης των γερόντων όλων των εποχών, πίπες είναι...:-ΡΡΡipes
@toixorixos
Ευχαριστώ
@αμμος
Μα φυσικά και το κατάλαβα πως αφού δεν υπάρχει φωτιά δεν θα υπάρχει και πίπα της ειρήνης, για αυτό έγραψα προσεκτικά "απολαμβάνουν" και όχι "καπνίζουν",το όνομα της Ειρήνης με κεφαλαίο και όχι με μικρό, για να παραπέμπω στην άλλη πίπα.
Όσο για το ότι γράφω διαφορετικά απο εσάς μην νομίζεις πως το έχω προσπαθήσει, τώρα μαθαίνω να γράφω, μάλλον το στυλ μου καθώς γίνομαι καλύτερος θα προσεγγίσει το δικό σας.
Ευχαριστώ πάντως, τίποτα ελλατώματα γράφτε τα να μαθαίνω τίποτα.
@Ροδιά, κάτι έχω ακούσει για αυτές τις άλλες πίπες που λες, αλλά νόμιζα ότι αποτελούν αστικό μύθο. Σε τι κόσμο ζούμε, μον ντιε! [Παρεμπιπτόντως, η μητέρα είναι εξηνταπέντε χρονών και έμαθε την ύπαρξη τους προ πενταετίας, από μια τυχαία συζήτηση. Ακόμα θυμάμαι το σοκ που είχε πάθει.]
@ Έμπορα, το στυλ σου να παραμείνει δικό σου και να γίνει καλύτερο, αν θεωρείς ότι χρειάζεται βελτίωση. Αν υπονοείς μάλιστα και ότι είμαστε «καλύτεροι» συγγραφείς από εσένα, λες πίπες. :-D
@ Όλους: συνέχισα το Ντέμη.
Empora, ΜΕΙΝΕ ΟΠΩΣ ΕΙΣΑΙ:-)))
..αν αλλάξεις θα σε διαγράψουμε με συνοπτικές διαδικασίες..
(αυτό, μη το πάρεις σαν εκβιασμό: ΕΙΝΑΙ ΕΚΒΙΑΣΜΟΣ λέμε)
:-)))))))))))))))))))))) χαχαχαχα
OK...
Ωραιο κειμενάκι ρε empora!
Βεβαια την συνέχεια λίγο πολυ την ξέρουμε..Ο πρωταγωνιστής της ιστορίας σου,κολλακευμένος απο την προσοχή,κ βρισκόμενος σε θέση ισχύος(αφού ειναι "αυτός" που ανακάλυψε την φωτιά),αρχίζει να την νιώθει κτήμα του κ γι αυτό αποφασίζει οτι για να εχει κάποιος δικαίωμα χρησης πρεπει να του προσφέρει αρκετά σε αντάλλαγμα...Βέβαια ολα αυτά μεχρι κάποιοι από την φυλή να ερθουν σε επαφή με άλλες φυλές,να δουν την κατάσταση που επικρατεί εκει με την φωτιά,κ να αρχίσουν να ξυπνάνε κράζοντας τον ταυτόχρονα!Σαν να μην εφτανε αυτο,καποιοι από την φυλή μάθανε να ανάβουν κ αυτοί φωτιά προσφέροντάς την στους υπόλοιπους,με λιγότερα ανταλλάγματα.Οπότε ο ήρωας μας,μην έχοντας κ πολλές επιλογές,άρχισε κ αυτός να συμμορφώνεται...
Ωραία ιστορία...
όποιος αδυνατεί να προσαρμοστεί εξαφανίζεται...
όπως οι δεινόσαυροι!
Εχμ.. ναι, οι δεινόσαυροι δυσκολευόντουσαν κάπως με τα πληκτρολόγια... ήταν κομματάκι χονδροδάκτυλοι..:-ΡΡ
Κανένα κοψιδάκι για μας έμεινε !
Κοψιδάκι απο δεινοσαυρικό λαπτοπ..?
@nayagos
Ο πρωταγωνιστής δεν τα χρειάζεται αυτά. Έχει κερδίσει την Ειρήνη με την μοναδική πίπα της, δεν νοιάζεται πια για υλικά αγαθά. Αυτό μάλλον θα το δικαιολογείς άνετα εσύ, έχω δει τι γράφεις στο blog σου...
@polsemannen
Ακριβώς έτσι σαν τους δεινόσαυρους. Μου θύμισες τώρα προ τριετίας μια ιστορία με τους δεινόσαυρους που είχα επινοήσει. Θα την καταγράψω κάποια στιγμή.
ποιο blog μου??
Άκυρο, υπάρχει και άλλος ναυαγός.
Δημοσίευση σχολίου