Δευτέρα 4 Ιουνίου 2007

Χαμένοι μέσα σε ένα άυλο κόσμο.

Εδώ βρισκόμαστε όλοι σε ένα άπειρο φωτεινό κόσμο. Το φως κυριαρχεί παντού, μας θαμπώνει δεν ξεχωρίζουμε εύκολα τις ιδέες, την αλήθεια, τις φυσιογνωμίες των άλλων ανθρώπων. Η φωτεινότητα υπάρχει παντού πάνω, κάτω, δεξιά, αριστερά. Εμείς οι ίδιοι δεν είμαστε ο εαυτός μας, είμαστε απλά μια μορφή συναισθήματος χωρίς υλική υπόσταση, άπιαστοι.

Στο περιβάλλον αυτό μια μορφή ενέργειας ξεχωρίζει αχνά τους όγκους κάποιων σπιτιών. Εύκολα, με μια κίνηση του δαχτύλου μεταφέρεται μέσα. Γεμάτο δωμάτια το κάθε σπίτι. Οι τοίχοι φαίνονται ξεκάθαρα, με ένα περίεργο απροσδιόριστο χρώμα ο κάθε τοίχος, διαφορετικό σε κάθε σπίτι.

Σε κάθε σπίτι βλέπει εικονικά τον ιδιοκτήτη. Δεν φαίνεται ο ίδιος, μόνο η προβολή του στον τοίχο του δωματίου. Η σκιά του αυτή, είναι ότι επέλεξε ο ίδιος να φανερώσει για την ίδια του την ύπαρξη.

Εισέρχεται η ενέργεια μέσα, μια άυλη ακτίνα. Βλέπει τις προβολές του ιδιοκτήτη στον τοίχο, τις σκεφτεται, τις αξιολογεί. Παρατηρεί επίσης διάφορα κομμάτια, απο τυχόν προβολές των φιλοξενούμενων σε αυτό το σπίτι. Σε περίπτωση θετικής αξιολόγησης επιλέγει να αφήσει και ένα μικρό μέρος απο την δικιά της προβολή σε αυτό το σπίτι για να προσθέσει γνώση, να εκφράσει δυσαρέσκεια, επιβράβευση ή κάποιο άλλο συναίσθημα, στην χειρότερη να επιβεβαιώσει την ίδια της την παρουσία εκεί.

Ξεχωρίζει τις μικρές σκιές των φιλοξενούμενων απο το περίγραμμά τους, τις κρίνει, άλλοτε φεύγει άλλοτε πέφτει πάνω στον τοίχο μεταφερόμενη η παρουσία της στο άλλο σπίτι του προηγουμένως φιλοξενούμενου. Αρχίζει η ίδια ιστορία τότε απο την αρχή.

Βέβαια μπορεί να μεταφερθεί κατευθείαν και σε κάποιο άλλο σπίτι το οποίο έχει εξακριβωμένα ωραίο χρώμα στους τοίχους.

Αλλά μέσα σε όλες αυτές τις περιηγήσεις, υπάρχει πιθανότητα κάποιος να ξεχάσει πως ουσιαστικά είναι ύλη. Να απορροφηθεί σιγά σιγά σε αυτές τις επισκέψεις, απομακρυνόμενος απο την φυσική του υπόσταση. Να δίνει χαρακτήρα σε αυτές τις μικρές ή μεγάλες προβολές, ξεκινώντας να δημιοουργούνται συναισθήματα θετικά ή αρνητικά. Χαμένος σε ένα αέρινο σύμπαν, χωρίς καμία απολύτως πραγματική ζωή. Τα συναισθήματα πλέον διοχετεύονται στο κενό.

9 σχόλια:

dreamerland είπε...

Όχι, όχι στο κενό...
Τα συναισθήματα μπορεί να αιωρούνται χωρίς παραλήπτη πάνω από τα σπίτια με τους πολύχρωμους τοίχους, ωσότου έρθει η ώρα να απορροφηθούν από την ύλη κάποιας πραγματικής ζωής.
Γιατί ακόμα κι αν το ξεχνάμε ότι έχουμε πραγματική ζωή, ίσως ακόμα κι όταν θέλουμε να το ξεχάσουμε, η πραγματική ζωή δεν μας ξεχνάει, και αργά ή γρήγορα κάνει την παρουσία της κάτι παραπάνω από αισθητή...

epwnimos είπε...

Αγαπητή dreamerland χαίρομαι που το διάβασες, ορθά έπραξες που με διόρθωσες, δεν ξέρω ούτε εγώ, τι θέλω πω με το παραπάνω κείμενο.

Rodia είπε...

"Ο άϋλος κόσμος ανακαλύπτει το συναίσθημα"

Εδώ βρισκόμαστε όλοι σε ένα άπειρο σκοτεινό κόσμο. Το σκοτάδι κυριαρχεί παντού, μας βοηθά να ξεχωρίζουμε εύκολα τις ιδέες, την αλήθεια, τα συναισθήματα των άλλων ανθρώπων. Η σκοτεινιά υπάρχει παντού πάνω, κάτω, δεξιά, αριστερά. Εμείς οι ίδιοι δεν είμαστε ο εαυτός μας, είμαστε απλά μια μορφή συναισθήματος χωρίς υλική υπόσταση, αόρατοι.

Στο περιβάλλον αυτό το συναίσθημα ξεχωρίζει με σαφήνεια τον τύπο κάποιων μυαλών. Εύκολα, με μια μικρή λέξη, μεταφέρεται μέσα. Μια έκθεση ζωγραφικής το κάθε μυαλό. Οι εικόνες φαίνονται ξεκάθαρα, με ένα περίεργο απροσδιόριστο χρώμα η κάθε εικόνα, διαφορετικό σε κάθε μυαλό.

Στο μυαλό σου νιώθεις την εικόνα που προβάλλει ο κάθε ιδιοκτήτης. Δεν μπορείς να δεις τον ίδιο, μόνο την προβολή μιας εικόνας του στο μυαλό σου. Η σκιά του αυτή, είναι ότι επέλεξε ο ίδιος να φανερώσει από τις εικόνες του.

Εισέρχεται το συναίσθημα μέσα, μια άυλη ακτίνα φωτός. Βλέπει τις προβολές των εικόνων του ιδιοκτήτη στο μυαλό του, τις σκεφτεται, τις αξιολογεί. Παρατηρεί επίσης διάφορα κομμάτια, απο τυχόν εικόνες των φιλοξενούμενων σε αυτό το σπίτι. Σε περίπτωση θετικής αξιολόγησης επιλέγει να αφήσει και ένα μικρό μέρος απο την δικιά του εικόνα σε αυτό το σπίτι για να προσθέσει γνώση, να εκφράσει δυσαρέσκεια, επιβράβευση ή κάποια άλλη ενέργεια, στην χειρότερη να επιβεβαιώσει την ίδια του την παρουσία εκεί.

Ξεχωρίζει τις μικρές φλογίτσες των φιλοξενούμενων απο το περίγραμμά τους, τις κρίνει, άλλοτε φεύγει άλλοτε καθρεφτίζεται σε μυαλά που μεταφέρουν την εικόνα του σε άλλους φιλοξενούμενους. Αρχίζει η ίδια ιστορία τότε απο την αρχή.

Βέβαια μπορεί να μεταφερθεί κατευθείαν και σε κάποιο καινούργιο μυαλό, το οποίο έχει εξακριβωμένα απαλά συναισθήματα -μέχρις ότου διαψευσθεί ξανά.

Αλλά μέσα σε όλες αυτές τις περιηγήσεις, υπάρχει πιθανότητα κάποιος να ξεχάσει πως ουσιαστικά είναι συναίσθημα. Να απορροφηθεί σιγά σιγά σε αυτές τις επισκέψεις, απομακρυνόμενος απο την εικονική του υπόσταση. Να δίνει χαρακτήρα σε αυτές τις μικρές ή μεγάλες προβολές των φωτεινών ακτίνων, ξεκινώντας να δημιουργεί εικόνες θετικές ή αρνητικές. Χαμένος σε ένα κενό σύμπαν, χωρίς καμία απολύτως ουσιαστική ζωή. Οι εικόνες πλέον διοχετεύονται στο τίποτα.

Rodia είπε...

Εσκισες έμπορα λέμε!!:-)))

epwnimos είπε...

Rodia ευχαριστώ για την μικρή επεξήγηση όλου(!!) του κειμένου μου. Αυτό ακριβώς που περιγράφεις ήθελα να πω, απλά δεν μπορούσα να το προσδιορίσω.

Rodia είπε...

Μπα.. μια παραποιησούλα έκανα.. Αναποδογύρισα όσα έγραψες με το δικό μου τρόπο, προβάλοντας τις δικές μου εικόνες.:-)
Βλέπεις, καμιά φορά συμβαίνει να θέλουμε να πουμε κατι και να λέμε το ανάποδο!!! :-)))

..μη ξεχνάς ότι το μλπογκ είναι πειραματικό και τίποτα δεν μένει όρθιο εδώ πέρα, ΑΝ εμπνευστεί κάποιος από τους συμμετέχοντες..
(του αλλάζουμε τα φώτα)

Rodia είπε...

Δυο μικρές διορθωσούλες, να μη τις ξεχάσω:
τίτλος-->> "Ο άϋλος κόσμος αποκαλύπτει το συναίσθημα"

φράση-->> Εμείς οι ίδιοι δεν είμαστε ο εαυτός μας, είμαστε απλά μια μορφή συναισθήματος χωρίς υλική υπόσταση, άπιαστοι.

epwnimos είπε...

Ροδιά την άλλαξα την πρόταση που πρότεινες, πιο σωστό και κατανοητό έτσι, αλλά ο τίτλος είναι ο πρώτος σε ποστ(δικό μου) που μου άρεσε. Τον άφησα έτσι λοιπόν.

Ευχαριστώ για τον χρόνο σου, οι παρατηρήσεις σου με κάνουν καλύτερο.

Rodia είπε...

Παιδί μουουου!!!! ΔΕΝ διόρθωσα ΤΙΠΟΤΑ!!!!
..στο δικό μου διόρθωσα..
(μη παρεξηγηθούμε κιόλας)

:-)))))))))))))))))) ΑΜΑΝ